|
درباره وبلاگ "مجنون" که شدی،حال مرا میفهمی... "لیلا"ی تمام قصه ها نامردند... آخرین مطالب آرشيو وبلاگ
پيوندها
نويسندگان
دوستانه ها . . . . . . . آری که چه بی رحمانه آمده است که بماند برای همیشه . . . . . . . . . . . . . . . . . . . غم تو در دل من. . . . . . . . . . . . لعنت به خیابان های شهرمان؛که فروختن مواد در آن ازاد استاما گرفتن دستان کسی که دوستش داری در آن جرم است...نمیدانم چرا؟چرا پیله ام به تو شاید فقط با تو، پروانه بودن را تجربه خواهم کردبه سلامتی عاشقی که وقتی ازش پرسیدن چرا ناراحتی ؟گفت:تاحالا پشت ماشین عروس عشقت بوق زدی؟چه مسخره است سوال امتحان که میگوید جای خالی را پر کنید...من اگر میتوانستم؛جای خالی تو را پر میکردم.نبودن هیچکس سخت نیست؛فراموش کردن یک" بودن" سخت استبهم میگن سیگار نکش تهش نابودیه...تو دلم خندیدم گفتم به تهش رسیدم که سیگاری شدم.من بیهوده سوختمدرست مثل یک سیگار روشن وسط لبهای کسی که سیگاری نیست...خاموشی بهانه است؛ مشترک مورد نظر قصد فراموشی دارد.بودنت برای من همیشگیست فرقی نمیکند چه درکنار من چه در خاطر من!نظرات شما عزیزان: پنج شنبه 18 مهر 1392برچسب:, :: 10:16 :: نويسنده : حمیدرضا زارعی
  |
تبادل لینک هوشمند 